Polesie [białorus.- Palessie, ukr. - Polissia] jest to kraina geograficzna i historyczna, aktualnie leżąca na terytorium Białorusi, Ukrainy oraz Polski, w dorzeczach Dniepru z Prypecią i Bugu. Wchodzi ona w skład makroregionu Niżu Wschodnioeuropejskiego, a dokładnie stanowi jego południowo-zachodnią część. Krajobraz Polesia jest głównie równinny, wysokość nad poziomem morza waha się pomiędzy 100 a 250 m, natomiast maksymalna to 316 m. Blisko połowę powierzchni zajmują bagna i związane z nimi kompleksy torfowisk. 

Wody gruntowe zalegające tuż pod powierzchnią tworzą płytkie jeziora i rozlewiska. Występują tutaj również liczne rzeki, a miejscami wśród bagien nieco wyższe równiny morenowe i lodowcowo-wodne oraz utrwalone wydmy. Na południowych terenach odnaleźć natomiast można wzniesienia ze skał starszego podłoża, czyli margle kredowe i granity. Na tym terenie występują również złoża ropy naftowej, węgla brunatnego i torfu. Niegdyś eksploatowana była także ruda darniowa. Roślinność Polesia obfituje w relikty glacjalne (wierzba lapońska, brzoza niska, aldrowanda pęcherzykowata), oraz bagienne lasy łęgowe i olsy ( z olszą czarną). Na terenach wyżej wzniesionych występują bory sosnowe i lasy mieszane. Ogólnie tereny zalesione zajmują ok. 30% powierzchni Polesia.


Podział Polesia Makroregiony:

1. Polesie Zachodnie 
2. Polesie Wschodnie
3. Polesie Wołyńskie
4. Polesie Żytomierskie
5. Polesie Kijowskie
6. Polesie Czernichowskie
7. Polesie Nowogrodzko-Siewierskie 

Na terenie Polski znajdują się części dwóch makroregionów: Polesia Zachodniego i Polesia Wołyńskiego o łącznej powierzchni 6,8 tys. km2, co zajmuje ok. 2% terytorium kraju.